Oryginalna nazwa brzmi Mademoiselle Rivière, jest to obraz olejny z 1806 roku, obecnie znajdujący się w Luwrze od 1870.
Jak powstało dzieło?
Głowa rodziny Philberta Rivière’a, który postanowił uwiecznić swoją rodzinę na osobnych płótnach, siebie, swoją żonę i córkę.
Ingres jak to młody malarz wolał tworzyć obrazy o tematyce mitologicznej bądź historycznej, a portretowanie uwzględniał jako formę pracy, więc przyjmował tego typu zlecenia.
Diewczyna na obrazie powyżej w trakcie uwieczniania miała zaledwie ok 13-15 lat. Caroline została ukazana w pozycji stojącej, ze zwróconą do widza twarzą oraz z lekko przechylona w stronę odbiorcy. W tle znajduje się pejzaż z Basenem paryskim. Malarz postarał się przedstawić na obrazie nie tylko jej wygląd, lecz też cechy charakteru.
Podkreśla jej świeżość, niewinnność (białe szaty, jasna cera, spięcie włosów), jak i kobiecość, która nielada chwila się z niej wyłoni, którą w sobie posiada jak ( czerwone kolczyki i usta, futrzane boa, długie salonowe rękawiczki).
Tło obrazu jest nawiązaniem do prac mistrza Rafaela. Całość utrzymana w jasnej kolorystyce, niemalże pastelowej kolorystyce.
Jak już wspomniałam w poprzednim poście artysta świadomie zmienił proporcje ciała modelki by stworzyć obraz bardziej idealnym kompozycyjnie.
Portret dziewczyny jest oznaką świadomej stylizacji ekspresyjnej w ujęciu jej twarzy. Jest ona kształtowana za pomocą łukowo wygiętych lini ust, brwi i nosa.
Jonathan Jones, krytyk sztuki skomentował w 2003 roku dzieło, nazywając go ubraną Odaliską, znaczyło to, że obraz przypomina pełne wdzieku późniejsze akty malarza.
Krytyka wobec twórczości Ingresa
Komplet obrazów rodziny Rivière został wystawiony na Salonie w 1806 roku. Wszystkie uznano mianem „gotyckich”, ze względu na prezyzyjność lini i oparcie na nich kompozycji. Artyste uznano naśladowcą Jana van Eycka i uwczesnych malarzy flamandzkich.